Nie wiem kto spowodował w Tobie taki stan umysłu, ale na pewno nie ja. Więc nie miej do mnie pretensji o to, kto na Ciebie w jakiś sposób wpłynął. Nie byłem to ja i to jest fakt. Więc nie wyrzucaj na mnie swojego ja, które w żaden sposób się z moim nie łączy. Nic o mnie nie wiesz i próbujesz mi wcisnąć swoje postrzeganie rzeczywistości. Słuchaj, typku, ja mam swoje i lubię ludzi wyciągać z gówna. Ale nie aż takiego. Więc kończę już z Tobą. Bo ja nie żyję w dole. :) Cieszy mnie, jak ludzie są szczęśliwi, a tu panuje naprawdę jakieś piekło i próbowałem swoich sił. Ten, kto nie chce być wyciągnięty, tego się nie da wyciągnąć, nieważne jak ktoś bardzo by chciał. Nie nauczyłeś się tego jeszcze? Że nie da się po męsku "uratować", czy "naprawić" kogoś, kto tego nie chce? Sam to przecież tu zaprezentowałeś, więc o czym Ty mówisz? O jakichś dołach? :D Ja to już dawno mam za sobą. Ale sądziłem, że i Ciebie na to stać, bo ja osobiście nauczyłem się kochać ludzi, a nie ich nienawidzić. Nie wiem, czemu mi imputujesz jakieś złe samopoczucie... Jest odwrotnie. Nauczyłem się jak światło przepełnia każdy mój bodziec w mózgu, stąd taka radość i doszukiwanie się światła tam, gdzie wydaje się, że jest jego brak. Ale mówię - nie uratuję gościa, który tego nie chce, bo nauczył się i przyzwyczaił się obwiniać inne osoby za bodźce pierwotne. To nie moja sprawa. Masz to pamiętać, brudny gnojku, że to nie ja spowodowałem w Tobie ten eksces zachowawczy. To nie ja zainicjowałem to zesranie się na życie. Więc sprawdź jeszcze raz odbicie w lustrze i przypomnij sobie, komu aż tak pozazdrościłeś, że się na kogoś aż tak wkurwiłeś, iż ta osoba musiała z Twojej psychiki zniknąć. To działa tylko jednorako. Tylko w jeden sposób człowiek aż tak się niszczy. TYLKO z takiego procederu bierze się aż taka nienawiść do świata. To choroba psychiczna. A to nie oznacza, że masz niezdrowe kupki, bo mogą być zdrowe. Ale przypisujesz im coś, czego nie ma, zamiast się skupić na inżynierii wstecznej swoich bodźców mentalnych, w mózgu, bo tam jest odpowiedz na nurtujące Cię osobiste pytania, a nie na końcu tej drogi. Ta droga się nie skończy, kiedy Ty nie powiesz stop. To tyle, bejbe. Chciałem Ci pomóc, ale się nie da. Tak, jak wspomniałem - ten, kogo na to nie stać, np. na drugą osobę, ten odrzuca rzeczywistość na rzecz subiektywnego podejścia do swojej egzystencji. To najprzeciętniejsze zjawisko u ludzi na świecie. Więc wypisuj sobie o tych kupkach, ale fajny temat żeś sobie obrał w zastępstwo rzeczywistości. :) Mógłbyś pracować, zamiast żyć z zasiłku chorobowego. Mógłbyś robić o wiele, wiele więcej. Ale nie chcesz. I tę złość zrzucasz na tych, którzy (tak Ci się wydaje) się tego nie spodziewają. Pomyliłeś się, bo się dokładnie tego spodziewałem. To tyle, móżdżku. Rób, co chcesz, szukaj hejtu tam, gdzie go nie ma. Nadawaj innym ludziom role, których nie mają, a tylko Ty je wymyślasz, bo jesteś tak słabą społecznie jednostką. Przykro mi, ale mi nie przykro. Ja tam wolę się ispirować herbatką waniliową, a nie swoimi wypocinami. To jest mój ostatni komentarz/wiadomość dla Ciebie, więc rezygnuję już z dalszego dogadywania się z Tobą, człowieku. Przyszedłem tu, bo mi się nie spodobało, że jakieś coś dziwnego zasyfia jedną z moich ulubionych stron o Grand Theft Auto. Jakoś nikt z jej producentów nie ześwirował jak Ty. Jakoś świat leci do przodu i mamy się wszyscy dobrze. A dlaczego akurat nie Ty? Kto według Ciebie wyrządził Ci krzywdę? Twój stary? Ktoś naprawdę zrobił Ci krzywdę, czy coś przed sobą ukryłeś, że to na przykład Ty się w jakiś sposób ośmieszyłeś? Tego jestem ciekaw. Czy jesteś odważny na tyle, żeby powiedzieć przed obcym człowiekiem prawdę. Bo zauważyłeś chyba, że to nie ja mam ze sobą problem i nie ja wypisuję o "robionych kupach". Przykro mi, ale Ci nie pomogę. Nie mam jak. A szkoda. Bo z Luigi" zrobił się jakiś prymityw bez świadomości, który myśli, że świat jest zły. Brawo. Gratuluję rozsądku.

sorki że się powtarzam ale pierdy przeobraziły się w coś innego coś zdecydowanie mocniejszego i wilgotniejszego bo gdy podkładam sobie rękę w celu zbadania i puszczam gas to dłoń robi się wilgotna a powietrze gęstnieje ze dosłownie czuje je na rence gdy macham

Ale tęgie pule walę gorące aż parzą mnie w czoko niczym gorący gaz co się sączy z wulkanu uuuuaaa

Na klopie siadam, dupsko mi się poci,
klocek się wije jak wściekły gad z bagna,
sraka mnie targa, kiszka wrzeszczy: "Wypchaj!",
a z tyłu piecze jak smoła w roboci.

Siermiężna męka — pot, łzy, smród i zgrzyty,
jęzor na brodzie, a gówno w pół drogi,
napieram twardo, choć ciemne uroki
krążą mi wokół dupy jak termity.

Rzygam od smrodu, spływam jak ściek rynny,
w tyłku tornado, pulsuje jak młot,
kurwa, nie idzie — jak beton, jak szynki,

dusza już wisi na jednym ze zwłok.
Lecz wreszcie: chlup! — tryśnie gniew boży,
sraka zwycięża, klozet się pożre.

Gadasz, jakbyś właśnie wysrał objawienie do kibla i pomyślał, że to mesjańskie przesłanie, które trzeba rozsmarować wszystkim po twarzach. Twój „kompocik” to co najwyżej rozwodniony kał z zatwardzenia – ani treści, ani zapachu życia, tylko cuchnąca pretensja. Wciskasz ludziom te swoje popłuczyny z duchowości, jakbyś lał je chochlą prosto z klozetu, w którym fermentuje twoja frustracja. Mówisz o poziomach, a sam siedzisz po szyję w własnym szambie, przekonany, że to termalna kąpiel. Jeśli to twoja droga do Boga, to miej chociaż odwagę przyznać, że srasz do tej samej dziury, z której próbujesz innych wyciągać.

Naucz się robić z tego kompot, bo to wypisywanie samo w sobie jest nawet na Ciebie na najniższym poziomie. A kompocik z tego, co wytwarzasz - Bóg to doceni, bo sam doceniasz swoją pracę. Przecież uwielbiasz ten smaczek. Sam to pisałeś tutaj od lat. Proszę, zrób to. Bo tylko to Cię uratuje od wszelkich możliwych problemów społeczno-psychicznych. To już nie Twój poziom. Zrób, co trzeba, żeby poczuć się w końcu lepiej, niż na tym poziomie, który prezentujesz. Czy taka sama codzienność naprawdę Ciebie ekscytuje? Nie potrafisz zrobić prostego kompociku i zaplusować przed Bogiem? Daj spokój, panocku.

1 / 5979

©

połączeń z bazą: 1, zapytań: 14, czas: 0.049s, pamięć: 0.219MB